In oktober 1944, vlak voor het einde van de oorlog, kwamen delen van de provincie Zeeland onder water te staan. Een deel van de Duitse verdedigingslinie aan zee (Atlantikwall) stond in Vlissingen. De Geallieerden hadden moeite om door die verdediging heen te breken en besloten daarom de dijken te bombarderen. Ze waarschuwden van tevoren de bewoners van Vlissingen; zij moesten de stad verlaten en moesten elders op zoek naar onderdak. Dit verhaal is van verschillende ouderen uit Zeeland. Zij hebben allen – los van elkaar – de vlucht voor het water meegemaakt.
| PERSONAGES | VERTELLER 1 VERTELLER 2 OMROEPER |
VERTELLER 1 en 2 staan op een stoel, blok of andere verhoging. Ze schuilen voor het water en vertellen in de verleden tijd. OMROEPER is nog niet in beeld
| VERTELLER 1 | Toen kwam het water Dus dan moet je voor twee dingen vluchten: Voor de oorlog én voor het water |
| VERTELLER 2 | Wij woonden in Sint-Laurens We moesten binnen no time evacueren |
| VERTELLER 1 | We kregen bericht |
OMROEPER rent naar het publiek
| OMROEPER | Er zijn nieuwsberichten Het is op de radio Het gaat van mond tot mond: het water komt De huizen verdrinken De scholen sluiten Alles pleite, iedereen moet weg Snel weg, het water komt De dijken zijn gebroken – doorgestoken Een massale uittocht Vlissingen stroomt vol Er is vloed op komst Het water komt |
OMROEPER springt ook op de verhoging
| VERTELLER 1 | Wij kwamen terecht in ’s-Heerenhoek, dat ligt in de buurt bij Goes Daar moesten we dan met heel veel mensen slapen Met verschillende gevluchte families in een keldertje In dat keldertje stonden dan allemaal houten banken en daar lag dan stro op en daar sliepen we dan Mannetje aan mannetje Vreselijk |
| VERTELLER 2 | Wat nog wel leuk is om te vertellen Ik had een vriendinnetje, ze woonde op de Vlissingse weg De Vlissingse weg stond helemaal onder water, maar ik wilde zo graag naar mijn vriendinnetje Ik bleef zeuren Toen zei mijn vader: “Nou ophouden met dat geklier Als jij zo graag naar je vriendinnetje wil, dan komt er een boot en die brengt je zo naar je vriendinnetje” Nou Zo gezegd, zo gedaan Maar mijn vader was bang voor water en hij kon niet met een roeiboot overweg Dus hij had iemand gecharterd En die bracht mij naar mijn vriendinnetje We moesten daar dan via het dakraampje naar binnen! Ja ondanks alle ellende… Ondanks alle ellende moet ik toch zeggen… We hebben ook plezier gehad |
| VERTELLER 1 | Wij konden niet meer terug naar ons huis Want dat was volgelopen Dat was wel erg hoor |
| VERTELLER 2 | Dat het onder water was gezet Dat je je huis kwijt was Je vertrouwde omgeving Dat was het aller ergste |
In mei 2017 speelde de voorstelling ‘Zoek dekking’ in Vlissingen (regie: Sara Zwigtman en Marcos Valster – productiehuis: Jeugdtheaterschool Zeeland). Een voorstelling over het vluchten voor het water, die speelde in het MuZEEum in Vlissingen.