Dit verhaal is van Carel (1935), die in Amsterdam Zuid opgroeide in een wijk met veel Joodse mensen. Hij stond daar als kind niet bij stil, totdat de oorlog begon en alles veranderde. Het verhaal van Carel zit vol met ontsnappingen, bijna dood-ervaringen en verdriet. Bijvoorbeeld over zijn beste vriend, die jarig was op dezelfde dag als hij. Zijn vriendje was Joods was en werd op 20 juni 1943 tijdens een razzia meegenomen.
| PERSONAGES | VERTELLER CAREL ACTEUR 1 ACTEUR 2 ACTEUR 3 |
VERTELLER en CAREL staan allebei aan de weerszijden van het publiek. Op het podium staan ACTEUR 1 en 2. Ze houden elkaar stevig vast. ACTEUR 3 staat achter het publiek en is nog niet te zien
| VERTELLER | Hoe vertel je een oorlog? |
ACTEUR 3 loopt het podium op, maakt ACTEUR 1 en 2 van elkaar los en gaat af. Dit gebeurt heel zakelijk, stap voor stap – een arm, volgende arm, een been. ACTEUR 1 en 2 blijven als standbeelden staan
| VERTELLER | Hoe vertel je een oorlog? Misschien met een verhaal van een vriendje met dezelfde geboortedag Over twee jongetjes die eerst altijd samen waren en daarna nooit meer Allereerst: hoe het begon |
| CAREL | Ik had een vriend vroeger Zo’n allerbeste vriend, met wie je alles kunt delen Geheimen, snoepjes, plannen, saaie dinsdagen En we deelden ook nog dezelfde geboortedag Dus hij voelde als een soort van broer Wij woonden in een buurt met heel veel Joodse mensen En mijn moeder had een winkel in een andere Joodse wijk Dus het was helemaal niet zo gek dat mijn vriendje Joods was, en ik niet |
| VERTELLER | Daarna: de dag van de deportatie |
| CAREL | We waren samen aan het spelen toen de soldaten binnenkwamen Zijn ouders, zijn broertje en hij, iedereen moest mee Iedereen behalve ik |
| VERTELLER | En toen: hoe het verderging Hoe het vriendje zich aan hem vastklampte, zo: |
ACTEUR 1 en 2 pakken elkaar weer vast
| VERTELLER | En hoe de soldaten de jongetjes van elkaar los maakten De jongetjes met dezelfde geboortedag Dezelfde straat En dezelfde spelletjes Die opeens niet meer hetzelfde waren Omdat iemand dat voor hen had bepaald |
| CAREL | Ik heb hem daarna nooit meer gezien |
| VERTELLER | Vertelde hij |
| CAREL | Dan komt het heel dichtbij |
| VERTELLER | Zei hij |
| CAREL | Ik zal het nooit vergeten |
| VERTELLER | Ik geloof dat hij dat zei |
In mei 2019 speelde de voorstelling ‘Nu, dat wat er was’ in Amsterdam (regie: Isa van Dam en Femke Heskes – productiehuis: CC Amstel). Een voorstelling over de invloed van het toen in het nu.