Dit verhaal is van Agnes (1931). Ze vertelde hoe zij en haar familie tijdens de Tweede Wereldoorlog moesten vluchten, hoe ze als kind de onrust beleefde en hoe haar geschiedenis haar eigen kinderen heeft beïnvloed. En ze vertelde dat haar dochter een andere achternaam heeft aangenomen, om niet als iemand van Joodse komaf te worden herkend.
Scène voor één of meerdere acteurs, hieronder geschreven als monoloog. In de voorstelling vroeg de acteur van te voren aan het publiek of zij hun handen voor de ogen wilden houden. Je kunt daar dus iets mee doen; het thema verstoppen, niet kunnen of durven kijken of denken zoals kinderen – als ik jou niet zie, zie jij mij ook niet
ACTEUR | Je kan je verstoppen als je aan het spelen bent of als het menens is Je kan je verstoppen onder een dekbed als het onweert Je kan je verstoppen onder een dekbed als de sirenes loeien Als het bliksemt, dondert, sirenes loeien en je ouders niet thuis zijn Dan verstop je je onder een dekbed samen met je zusje Je kan je verstoppen terwijl je wacht Je kan je verstoppen onder een boot, samen met je familie Als je wacht op een schipper die niet komt Je kan je verstoppen over een langere periode Jarenlang Je kan je altijd blijven verstoppen In een appartement onder een dekbed, bij vrienden in een vakantiehuis Onder een boot, totdat je gevonden wordt En dan ren je Je rent tot je voetstappen hoort dicht bij je schuilplaats Of tot je de schaduw ziet van wie naar je op zoek is Je rent als je schoten of bommen hoort Je rent zo hard je kan Je rent achter een trein aan en je vader roept: “In hemelsnaam, wacht!” Je rent, je verstopt je en je wacht Tot je in zekerheid bent Tot je vader de grond kust en zich gelukkig prijst Als je een dochter bent van iemand die dit heeft meegemaakt Kan je zin krijgen om je te verstoppen, uit angst dat het weer kan gebeuren Zelfs als alles gebeurde voordat jij er was Je kan je verstoppen achter een andere naam Je kan verbergen wat je gelooft Je kan je verstoppen door ervoor te kiezen om je niet uit te spreken Om stil te blijven Je kan je verstoppen Tot de oorlog voorbij is Tot het leven voorbij is Of je kan je verstoppen Om te overleven |
In januari 2020 speelde de voorstelling ‘Mindesmærker (Gedenktekens)’ in Kopenhagen (regie: Simon Hansen en Ilon Lodewijks – productiehuis Teaterbutikken). De voorstelling speelde in het Dansk Jødisk Museum en was een levende installatie, bestaande uit tien intieme scènes.