Dit verhaal is van meneer Quint (1931). Meneer Quint vond tijdens de oorlog een sigarenzakje met daarin een briefje waarin de burgemeester van Rotterdam, volgens meneer Quint, toestemming gaf om de stad te bombarderen. Het verhaal van meneer Quint werd tijdens de voorstelling gespeeld in de Burgemeester Meineszlaan – de Rotterdamse straat waar eenenzestig Stolpersteine liggen.
PERSONAGES | VERTELLER 1 VERTELLER 2 VERTELLER 3 VERTELLER 4 VERTELLER 5 VERTELLER 6 |
Het is leuk om na te denken over een handeling die onder de tekst plaats kan vinden. Een handeling die heel normaal is, maar die misschien wel iets kan zeggen over toen. Dit kan van alles zijn, bijvoorbeeld hinkelen. De scène bestaat eigenlijk uit drie delen: een introductie van de plek, een spel en een vertelling. Deze delen kan je elk een ander beeld meegeven
VERTELLER 1 | In deze straat, de Burgemeester Meineszlaan, liggen eenenzestig struikelstenen |
VERTELLER 2 | Een-en-zestig |
VERTELLER 1 | Eén |
VERTELLER 2 | Twee |
VERTELLER 1 | Drie |
VERTELLER 2 | Vier |
VERTELLER 3 | Eenenzestig |
VERTELLER 4 | Dat zijn eenenzestig namen |
VERTELLER 5 | Eenenzestig verjaardagen |
VERTELLER 6 | Eenenzestig sterfdagen |
VERTELLER 1 | Eenenzestig bewoners van de burgemeester Meineszlaan |
VERTELLER 3 | Jong |
VERTELLER 4 | En oud |
VERTELLER 3 | Rijk |
VERTELLER 4 | En arm |
VERTELLER 3 | Verliefd |
VERTELLER 4 | En smoorverliefd |
VERTELLER 5 | Wat doet dat er nou toe? |
VERTELLER 4 | Nou, gewoon, dat vind ik mooi Dat mensen ook tijdens de oorlog nog smoorverliefd konden zijn |
VERTELLER 2 | Goed, eenenzestig struikelstenen dus |
VERTELLER 6 | Stenen voor verdwenen mensen Stenen om over te struikelen |
VERTELLER 2 | Nou ja, niet letterlijk |
VERTELLER 1 | Stenen om je ogen over te laten struikelen |
VERTELLER 2 | In een straat vol gewone stenen |
VERTELLER 3 | Gewone stenen waar gewoon op gelopen werd |
VERTELLER 4 | En gespeeld |
VERTELLER 5 | Door ons nu |
VERTELLER 6 | En door meneer Quint toen |
VERTELLER 3 | Tien, negen, acht, zeven, zes, vijf, vier, drie, twee, één Wie niet weg is is gezien |
VERTELLER 1 | Ze komen! |
VERTELLER 2 | Wij spraken met meneer Quint |
VERTELLER 5 | Hij vertelde ons dat hij tijdens de oorlog, op de oude dijk, een document gevonden heeft in een sigarenzakje |
VERTELLER 6 | Ja, zo’n zakje waren vroeger altijd van die rebussen opstonden |
VERTELLER 3 | In dat zakje zat een document |
VERTELLER 4 | Een oud en officieel document |
VERTELLER 5 | Ondertekend door het Nederlandse leger en de Duitse luchtmacht |
VERTELLER 1 | Op dat document stond dat de burgemeester van Rotterdam toestemming gaf om Rotterdam te bombarderen |
VERTELLER 2 | Om zijn Rotterdam te bombarderen |
VERTELLER 5 | De burgemeester? De echte burgemeester van Rotterdam? |
VERTELLER 2 | Ja, dat zei hij |
VERTELLER 3 | De moeder van meneer Quint verstopte het document in de zoom van het gordijn Niemand mocht weten dat ze dat document hadden, dat was te gevaarlijk Ze hadden vijf onderduikers |
VERTELLER 4 | Toen de Duitsers tijdens de razzia in Rotterdam bij meneer Quint in de straat kwamen, hebben ze het document snel verbrand Boven het gaskacheltje |
VERTELLER 1 | Het stonk zei hij |
VERTELLER 6 | Het verbrande document – en de verhalen die ze nu over het bombardement vertellen |
VERTELLER 2 | Hij kan het niet meer bewijzen maar het stond er echt |
VERTELLER 3 | Ik geloof hem |
VERTELLER 4 | Ik ook |
VERTELLER 5 | Ik weet het niet zo goed Hoe moet je nou in iets geloven als je het niet kan zien |
VERTELLER 1 | Ik zou het nooit verbranden |
VERTELLER 2 | Ze waren bang Ze moesten wel |
VERTELLER 3 | Ik ben ook soms bang |
VERTELLER 4 | Ik ook |
VERTELLER 6 | Als ik ben bang ben wil ik het liefst nog even op schoot bij mijn moeder en vastgehouden worden |
In 2016 speelde de voorstelling ‘Over hen en waar ze woonden’ in Rotterdam (regie: Sara Giampaolo, Lizzy Hennequin, Milou Adjanga en Eva Beijneveld – productiehuis: Maas Theater en Dans). Een voorstelling over Rotterdamse families die tijdens de oorlog verdwenen en over degenen die achterbleven.