Dit verhaal is van meneer Leen, die de Tweede Wereldoorlog meemaakte in Den Helder, van Daan, die in Alkmaar woont en zich niet kan voorstellen hoe oorlog voelt, en van Fay, die probeert het gevoel van de bevrijding van Nederland te vangen.
| PERSONAGES | MR. LEEN DAAN FAY (Daan en Fay zijn twee van de jonge makers en spelers van dit project. Deze scène is gebaseerd op de gesprekken die zij en de rest van de acteurs hadden, naar aanleiding van hun onderzoek naar de Tweede Wereldoorlog in Alkmaar en de mensen die ze hierover spraken) |
Je kunt met deze tekst nog alle kanten op. De drie acteurs kunnen verspreid staan en elk hun verhaal aan het publiek vertellen, maar je kan ook een heel andere setting bedenken
| MR. LEEN | Goedendag, ik ben Leen Toen de oorlog begon was ik zeven jaar oud Ik woonde in Den Helder en ben veel verhuisd In Den Helder werd veel gebombardeerd Als kind besef je minder wat oorlog betekent Mijn moeder was heel vaak bang, maar ik kon er soms wel van genieten Bijvoorbeeld als ik ‘s ochtends uit het raam keek, terwijl er de nacht daarvoor een bombardement was geweest Ik keek dan uit het raam en zag één groot speelparadijs Het was één groot El Dorado Ik heb tijdens de oorlog bijna alleen maar lol getrapt, alleen de Hongerwinter was erg vervelend Iets dat me nog erg goed bijstaat was mei 1945, je hoorde overal geroezemoes Je kan je niet voorstellen wat voor geluid dat was Het was geen hoorbaar geluid, maar er hing wat in de lucht, er was wat gaande en toen was het gebeurd Dat was voor ons wel het einde Eén ding heb ik geleerd: blijf altijd optimistisch |
| DAAN | Hallo, ik ben Daan en ik heb de oorlog niet meegemaakt Ik kan mij niet voorstellen hoe dat is geweest Natuurlijk probeer je het te begrijpen, maar niemand kan iets écht begrijpen wat hij zelf niet heeft meegemaakt Ik kan mij wel voorstellen dat je als kind de oorlog door een heel andere bril ziet Ik denk dat ik, als ik in die positie stond, net zoals Leen was geweest Ik ben ook erg optimistisch en ga erg goed om met tegenslagen De oorlog is iets verschrikkelijks geweest en we moeten het nooit vergeten, maar echt begrijpen zullen we het denk ik nooit |
| FAY | De oorlog is voorbij De oorlog is voorbij De oorlog is voorbij De oorlog is voorbij Als ik straks thuis ben kan ik weer op de legerauto springen en meerijden tot de Friesebrug, en zo gaat dat door, toch? Kennemerstraatweg, Friesebrug, Kennemerstraatweg, Friesebrug, Straatweg, Brug, Straat, Brug De oorlog is voorbij De vreugdevuren maken het nog heter Ik zweet me kapot Ik dans met vrienden familie en vreemden Vanavond mag alles, vanavond is het feest Dit feest duurt nog de hele nacht, want de oorlog is voorbij En morgen proberen we het te vergeten Doen alsof het nooit is gebeurd De oorlog is voorbij Waar moeten we nu dan nog over praten… |
In 2018 ging de voorstelling ‘Geluid van stilte’ in première in Alkmaar (regie: Dorien Haan en Anne Stoop – productiehuis: Artiance). Een voorstelling in en over de synagoge van Alkmaar. Deze werd in 1942 op last van de Duitse bezetter gesloten, waarna de Joden werden gedeporteerd en de synagoge werd leeggeroofd. Het gebouw werd pas in 2011 weer opnieuw in gebruik genomen als synagoge en vormde op 4 mei het decor voor deze voorstelling. Verhalen over de synagoge van Alkmaar, en nog veel meer verhalen vanuit tien gemeenten in Noord-Holland, blijven bewaard in Regionaal Archief Alkmaar (https://www.regionaalarchiefalkmaar.nl/).