Dit verhaal gaat over Kamp Amersfoort, een voormalige kazerne die na de bezetting in gebruik werd genomen als strafkamp, werkkamp en – wat eigenlijk het idee was – doorgangskamp. Vanuit hier werden mensen naar Duitsland gedeporteerd. Kamp Amersfoort was berucht vanwege de martelingen, moorden en ontberingen. Zo moesten gevangenen uren staan op een klein veldje omringd door prikkeldraad. Ze werden gedwongen om te blijven staan, hoe lang het ook duurde. Dat was zo zwaar, dat het leidde tot hallucinaties. Zo veranderde voor sommige mensen het prikkeldraad langzaamaan in rozen.
| PERSONAGES | ACTEUR 1 ACTEUR 2 |
ACTEUR 1 staat voor de Rozentuin, ACTEUR 2 staat erin. Je kunt zelf bedenken hoe je dit wil verbeelden – bijvoorbeeld door een vlak te tapen op de grond, of door op een andere manier de twee locaties duidelijk te maken. ACTEUR 1 en ACTEUR 2 vertellen hun eigen verhaal door elkaar heen – let daarop bij het lezen van de tekst
| ACTEUR 1 | Dus dit is de Rozentuin? |
| ACTEUR 2 | In de rozentuin |
| ACTEUR 1 | Stel je had straf, dan moest je die dus hier uitzitten Dan sta je daar |
| ACTEUR 2 | Daar sta ik |
| ACTEUR 1 | Ik heb gehoord dat ze daar soms uren stonden |
| ACTEUR 2 | Ik ben de tel kwijt Uur of twee nu denk ik |
| ACTEUR 1 | En als je dan bewoog |
ACTEUR 2 beweegt even
| ACTEUR 1 | Komt er zo een paar uur bij |
| ACTEUR 2 | Hoe lang ik hier nog moet staan, geen idee |
| ACTEUR 1 | In de regen In de brandende zon Zelfs als het sneeuwde |
| ACTEUR 2 | Ik heb het zo koud Ik houd dit niet meer vol |
| ACTEUR 1 | Hoe hou je dat vol? |
| ACTEUR 2 | Vallen mag niet Blijven staan Als ik één voet verzet |
| ACTEUR 1 | Zie je dat in het fijne zand |
| ACTEUR 2 | Dan zien ze dat |
| ACTEUR 1 | Omringd door prikkeldraad |
| ACTEUR 2 | Prikkeldraad maakt geen onderscheid |
| ACTEUR 1 | Ze zeggen dat sommige gevangenen erin gingen hangen, omdat ze niet konden blijven staan |
| ACTEUR 2 | Vallen mag niet |
| ACTEUR 1 | Hoe komt zo’n afschuwelijke plek aan zo’n naam: De Rozentuin Het was niet meer dan een eindeloze marteling |
| ACTEUR 2 | Juist daarom |
| ACTEUR 1 | Misschien juist daarom |
| ACTEUR 2 | Prikkels worden doornen |
| ACTEUR 1 | Het is een soort hoop zoeken in iets hopeloos |
| ACTEUR 2 | IJzerdraad wordt stengel |
| ACTEUR 1 | Je ziet dingen die er niet zijn |
| ACTEUR 2 | Met bladeren |
| ACTEUR 1 | Je gaat hallucineren |
| ACTEUR 2 | Uit de steel groeit een roos |
| ACTEUR 1 | Alles om het dragelijk te maken |
| ACTEUR 2 | Eerst een klein knopje |
| ACTEUR 1 | Het enige wat je staande houdt in de kou, de pijn, de angst |
| ACTEUR 2 | Dan een bloem in volle bloei |
| ACTEUR 1 | Is de hoop |
| ACTEUR 2 | Een bloem wordt twee |
| ACTEUR 1 | De hoop dat je hier weer uitkomt |
| ACTEUR 2 | Twee worden er drie |
| ACTEUR 1 | De hoop dat alles goedkomt |
| ACTEUR 2 | En dan |
| ACTEUR 1 | Dan ben je op zo’n akelige plek ineens omringd door |
| ACTEUR 2 | Heel veel rozen |
| ACTEUR 1 | Heel veel rozen |
| ACTEUR 2 | Zie je wat ik zie? |
| ACTEUR 1 | Ik zie ze staan Tussen de rozen Alsof ik erbij was Maar toch niet echt Ik weet niet of ik ook echt zal weten hoe was |
| ACTEUR 2 | Zie je mij? |
ACTEUR 1 draait zich om naar het hek, kijkt naar ACTEUR 2, dan naar de andere gevangenen die daar in haar verbeelding staan. ACTEUR 2 loopt eruit. ACTEUR 1 blijft staan
In 2022 ging de voorstelling ‘Daar sta ik’ in première in Amersfoort (regie: Julia Spoelstra en Maike Pijnappel – in samenwerking met: Nationaal Monument Kamp Amersfoort). Een indringende voorstelling waarin de geschiedenis van Kamp Amersfoort een gezicht kreeg. Voor meer informatie over dit kamp en de geschiedenis ervan, neem een kijkje op https://www.kampamersfoort.nl/.