De mensen praten als ze ouder worden

Thema's: Herdenken nu, Nederlands-Indië, Voormalige koloniën

Locatie: Almere, Nederland

Door: Aristo Mijnals, Fiona Kelatow en Sandy Pieterse

Dit verhaal is geschreven dankzij een groep kinderen die in Almere onderzoek deed naar de Tweede Wereldoorlog en het slavernijverleden. In de zoektocht naar achtergrond en identiteit bleken de kinderen door één ding verbonden: weerbaarheid. In het derde deel van het onderzoek stonden verhalen over de Tweede Wereldoorlog in voormalig Nederlands-Indië centraal.

PERSONAGESMENEER 1
MENEER 2
MEISJE
JONGEN

In deze tekst vertellen de acteurs één voor één hun verhaal. Het zijn vier flarden die elk op hun eigen manier te maken hebben met de oorlog in voormalig Nederlands-Indië. Je kunt zelf bedenken hoe je de verhalen aan het publiek wil overbrengen

MENEER 1Ik heb gemerkt: als mensen wat ouder worden,
gaan ze meer praten over vroeger
Dat gebeurde dus bij mijn opa, toen hij overleed
Toen kwamen de verhalen los van de oorlog
De verhalen die hij al die jaren voor zich hield
Nee, Indische mensen praten niet zo gauw over wat er is gebeurd
Bijvoorbeeld mijn moeder
Mijn moeder was iemand…
Die heeft letterlijk met haar leven haar kind beschermd
Soms liet ze zaken los
Details, intiem, persoonlijk…
Die dingen zijn voor anderen gewoon niet te bevatten
En als kind zijnde is dat niet fijn om te horen
En ook niet fijn om te zien dat ze daar verdriet van heeft
Dat is heel lastig
Dat je daar een beetje in wordt meegezogen
MENEER 2Toen wij naar Nederland kwamen,
zeiden de Nederlanders:
ja hallo, wij hebben net een enorme oorlog meegemaakt tegen de Duitsers
En dat was verschrikkelijk
Maar die hadden geen idee wat wij allemaal hadden meegemaakt!
Dus we leerden snel om er niet over te praten
Want er werd toch niet naar geluisterd, of ze geloofden ons niet
Dat is het zwijgen
Dat is misschien wel zo ontstaan
MEISJESoms vind ik het zelf een beetje emotioneel
omdat mijn overgrootouders het zelf hebben meegemaakt
op de leeftijd die ik nu heb
Soms moet ik daar over nadenken
Soms kan ik niet meer stoppen
Soms leef ik zo met ze mee
Over wat er met ze gebeurd is
JONGENIk wil wel wat vertellen over mijn oma
Oké? Komt ie
Mijn oma
Ze is lief, knuffelbaar, ze zorgt voor mensen
Ze heeft grijs haar, vroeger waarschijnlijk zwart haar
En ze is overleden in het begin van 2019
Mijn oma
Ze zit in een rolstoel en ze woont in een flat
Mijn oma is dol op spelletjes
Zoals boksen, een soort kaartspel, net als pesten
Maar dan met andere regels
Als ik de kans had, ging ik altijd naar mijn oma toe
We deden van alles samen
Ze gaf me eten of we gingen samen naar de supermarkt
Haar haar was grijs, vroeger waarschijnlijk zwart
Mijn oma
Nou…
Dat was het

In 2022 gingen de drie afleveringen van ‘Vrijheidsdrieluik’ in première (regie: Aristo Mijnals, Fiona Kelatow en Sandy Pieterse – productiehuis: BonteHond). Drie theatermakers werkten met tien kinderen aan het thema weerbaarheid, in drie delen: de Tweede Wereldoorlog in Nederland, het slavernijverleden en de Tweede Wereldoorlog in Indonesië. Gekoppeld aan drie belangrijke data: 4 en 5 mei (Herdenkingsdag en Bevrijdingsdag), 1 juli (Keti Koti) en 15 augustus (Nationale Indiëherdenking). De afleveringen vormen samen een bijzonder vrijheidsdocument. De aflevering over Indonesië is hier terug te kijken.