Dit verhaal is van twee mannen die jong waren tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze herinneren zich de spannende momenten, de momenten waarop het voelde alsof ze in een avonturenfilm leefden. Maar ze herinneren zich ook de momenten die ze eigenlijk liever waren vergeten.
PERSONAGES | ACTEUR 1 ACTEUR 2 |
ACTEUR 1 en 2 zitten met de ruggen naar elkaar toe
ACTEUR 1 | Ik zie dat mijn drie broers al wakker zijn, vannacht was het weer warm met z’n allen naast elkaar Ineens is er een enorm lawaai Wat is dat nou? |
ACTEUR 2 | Dat is een motorfiets, die wil niet aan |
Op de achtergrond begint zachtjes het geluid van het luchtalarm, bijvoorbeeld gemaakt door andere acteurs die voor het publiek wel of niet zichtbaar zijn
ACTEUR 1 | Langzaam word ik wakker, heel langzaam Eerst hoor ik geluiden van buiten, het zoemt, het trilt, het kraakt Ik zie mijn broer staan bij het raam, hij heeft grote ogen opgezet en zijn mond hangt een beetje open Ineens ben ik klaarwakker en voel ik mezelf uit bed razen en hand in hand met mijn broer staan Vliegtuigen De hele lucht is bezaaid met vliegtuigen |
ACTEUR 2 | Er gebeurt eindelijk iets! Zo spannend, al die knallen en het geluid van die vliegtuigen |
ACTEUR 1 | Ik weet dat vader denkt dat het de Duitsers zijn |
ACTEUR 2 | Samen met vrienden lopen we naar Bergen toe, daar kwam het geluid vandaan! Nu gaan we het beleven! |
ACTEUR 1 | We horen bommen vallen, het zijn niet alleen de vliegtuigen… Maar de bommen, bommen die op het vliegveld vallen |
ACTEUR 2 | Onderweg krijgen we te horen dat het geluid kanongeschut was, toen werd het pas echt gaaf! |
ACTEUR 1 | Ach, ach, ons mooie landje… Ik hoor het moeder zeggen |
ACTEUR 2 | Er liepen allemaal mannen op ons af |
ACTEUR 1 | Wegwezen! Wegwezen hier! |
ACTEUR 2 | Wij rennen voor ons leven! |
ACTEUR 1 | Vader heeft Mein Kampf gelezen… Hij weet wat hem te wachten staat |
ACTEUR 2 | Ik hoop dat er elke dag zoiets spannends gebeurt! |
ACTEUR 1 | Het zoemen wordt steeds luider Ze vliegen zo snel… Ik kan ze niet eens goed zien |
ACTEUR 2 | Het was een spannende tijd |
ACTEUR 2 springt op een blok, stoel of andere verhoging. Het luchtalarm houdt op. ACTEUR 1 kijkt even naar ACTEUR 2, en stapt dan ook op de verhoging
ACTEUR 1 | Het was een verschrikkelijke tijd |
ACTEUR 2 | Mijn vader was buschauffeur op de bus van Alkmaar naar Den Helder |
ACTEUR 1 | Mijn vader was rector van het gymnasium |
ACTEUR 2 | Samen met mijn broer ging ik dan mee in de bus langs de boerderijen |
ACTEUR 1 | December 1940 werd hij eruit gegooid omdat hij Joods was |
ACTEUR 2 | We gingen elke dag langs een andere boer Daar gingen we dan melk halen |
ACTEUR 1 | Mijn broertje en ik waren ondergebracht bij vrienden, om toch ons eindexamen te kunnen halen En mijn vader en moeder hebben een poosje in Amsterdam gewoond en later in Wassenaar |
ACTEUR 2 | Mijn vader heeft de oorlog overleefd |
ACTEUR 1 | Mijn vader heeft de oorlog overleefd |
In 2017 ging de voorstelling ‘Sprokkelhout en prikkeldraad’ in première in Alkmaar (regie: Hanneke Vries en Anne Stoop – productiehuis: Artiance). Een voorstelling over verhalen en de straten van Arnhem tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het publiek liep na de stille tocht vanaf het monument op de Harddraverslaan via een theatrale route door de binnenstad van Alkmaar naar het eindpunt in Artiance. Verhalen over de straten van Alkmaar, en nog veel meer verhalen vanuit tien gemeenten in Noord-Holland, blijven bewaard in Regionaal Archief Alkmaar (https://www.regionaalarchiefalkmaar.nl/).