Dit verhaal is van Éva (1938). Op een dag kwam er een man bij haar thuis met het nieuws dat haar vader nooit meer terug zou komen. Éva wilde deze man niet geloven. Later hoorde ze dat diezelfde man werd aangereden door een auto en stierf.
De scène is te spelen als monoloog. De acteur kan bijvoorbeeld in het midden van een donkere ruimte staan, met een ontstoken kaars in de hand
| ACTEUR | Ik wacht Ik wacht op mijn vader Ik wacht op de terugkomst van mijn vader Ik wacht en wacht en heb hem al een jaar niet gezien Ik wacht Twee jaar al niet Drie jaar niet en ik wacht nog steeds Vier Vijf Ik wacht al zo lang, dat ik niet meer weet hoe het is om niet te wachten Ik wacht en wacht en wacht Maar er gebeurt niets Buiten zie ik een kind met haar moeder en vader Zij wel, ik niet Er wordt op de deur geklopt Mijn moeder doet open Er staat een dunne man in de deuropening Hij heeft een glimlach op zijn gezicht, maar zijn ogen staan verdrietig Ze gaan zitten in de woonkamer Ik weet het zeker, hoor ik hem zeggen En dat ze samen in Mauthausen zaten Dat mijn vader van ons hield Deze dunne man beweert vervolgens dat ik wacht voor niets Ik loop naar mijn kamer en pak een boek Over een oorlog Over een man die die oorlog overleefde Die man veranderde zijn naam en zijn kleding en zijn uiterlijk Zodat niemand hem herkennen kon Die man kwam veel later thuis dan gedacht Die man kwam thuis en verraste ieder om hem heen Hij kwam terug Hij komt terug Hij zal terugkomen En ik zal wachten |
In januari 2020 speelde de voorstelling ‘Kint sincs senki (Er is hier niemand)’ in Boedapest (regie: Viola Kallós en Gergő Borbás – productiehuis: Itt és Most Társulat). De voorstelling speelde in verschillende delen van de Joodse Wijk.