Dit verhaal is van Judit (1935). Zij zat samen met haar moeder in een Yellow Star House in Boedapest. Op een dag kreeg Judit een zwarte tas van haar, waar ze goed op moest letten. Daarna vertrok haar moeder zonder afscheid te nemen. Later kwam Judit erachter dat er liefdesbrieven in zaten van haar ouders. Hoewel Judit nooit een liefdevolle relatie met haar moeder heeft gehad, is ze trots op de liefde die haar ouders voor elkaar koesterden.
De scène kan als monoloog worden gespeeld, maar de tekst kan ook worden verdeeld voor meerdere acteurs. In Boedapest werd dit verhaal door drie acteurs gespeeld, steeds wisselend van plek en houding rond een grote zwarte tas
| ACTEUR | Stel je eens voor dat het oorlog is Dat je verstopt zit in een huis dat niet van jou is, samen met je moeder Dat ze stil is Dat ze geen woorden voor je heeft Geen omhelzingen Geen zachte blikken Geen kussen Geen troost Geen handen door je haren Geen bemoedigingen Geen adviezen Geen glimlach Geen tranen Geen grapjes Geen schouder tegen jouw schouder Geen woorden van afscheid Geen moment van afscheid Geen afscheid Dat ze niets voor je heeft, behalve een grote zwarte aktetas en de woorden – bewaar – dit – goed – En stel je dan nu eens voor dat je weg moet uit dat huis, dat je op zoek moet naar je vader en dat je je af begint te vragen wat er in die tas zit Dat je even denk dat het eten is Of sieraden Of woorden die er eerder niet waren Iets om je te helpen voor als het niet gaat Dat er iets in die zwarte tas zit wat voor jou is van haar Stel er gaat een jaar voorbij En het is nog steeds oorlog Stel dat je je vader hebt gevonden, maar je moeder niet meer hebt gezien En dat je die tas nog steeds bij je draagt, maar er niet in hebt gekeken Omdat de nood niet hoog genoeg was Maar dat je steeds nieuwsgieriger wordt Dat je twijfelt Je om je heen kijkt Je alleen bent Dat de tas met een klik opengaat en er allemaal brieven uitkomen Liefdesbrieven Van haar aan hem Dat je leest dat je ouders zielsveel van elkaar houden Dat je daar trots op bent Dat je daar geraakt door bent En een beetje jaloers op bent En dat dan plots je vader binnen komt lopen en roept dat dat niet jouw zaken zijn Dat alle brieven verdwijnen en die zwarte tas ook Stel je voor dat je over heel veel dingen twijfelt en dat er veel is, dat niet zeker is Maar dat je één ding echt weet: dat je bent geboren uit liefde |
In januari 2020 speelde de voorstelling ‘Kint sincs senki (Er is hier niemand)’ in Boedapest (regie: Viola Kallós en Gergő Borbás – productiehuis: Itt és Most Társulat). De voorstelling speelde in verschillende delen van de Joodse Wijk.