Dit verhaal is van twee mannen, Joop en Cuul, die de Tweede Wereldoolog meemaakten in Alkmaar. Allebei hebben ze levendige herinneringen aan die tijd, waar ze graag en met een jongensachtige energie over vertelden.
| PERSONAGES | MAN 1 MAN 2 |
MAN 1 en 2 scheppen allebei op over vroeger. Ze luisteren niet naar elkaar, hun verhalen zijn door elkaar gesneden, maar ze proberen elkaar wel steeds te overtroeven
| MAN 1 | Ik fietste nog vroeger! Ik had hier nog een damesfiets, die was van m’n moeder, maar we hadden geen geld meer voor banden En eh… dan had je autobanden of tuinslangen en dan hadden we een heel scherp mes… Die sneden we aan stukken in strepen precies in de velgen En dan met ijzerdraad daar een gaatje en daar een gaatje, anti-plof noemden we dat |
| MAN 2 | De bevrijding, ik was bij de bevrijding! Ik heb ze Alkmaar zien binnenkomen, de Canadezen Ik stond daar, vlakbij huize Voorhout op het dak van de garage, te kijken Daar kwamen de eerste Geallieerden Het was geweldig De hele stad was in feeststemming |
| MAN 1 | Soms fietsten we wel dertig, veertig, vijftig kilometer en dan gingen we helemaal van Huiswaard… Naar al die bunkers aan de kust Dat was tien kilometer heen en tien kilometer terug Ik was zeker nogal een doorzetter |
| MAN 2 | Er werden straatfeesten gehouden en danspartijen Ik was twaalf, dus mocht ik aan niet veel dingen meedoen Waar ik wel aan mee kon doen, was dat we op zoek gingen naar de moffengrietjes Dan gingen we met hele hordes naar een bepaald adres Daar liep ik ook tussen |
| MAN 1 | Ik moest voor alle vier de Bergenaren water halen en ik was wel een vrij opgeschoten jongen Ik was vijftien jaar toen kon ik al honderdvijftig kilo verstouwen! Ik schijn nogal een flinke jongen geweest te zijn |
| MAN 2 | Dan gingen we weg naar het huis waar zo’n moffengriet zat, die werd dan het huis uit gesleurd Die werd dan kaal geschoren Dat was natuurlijk hartstikke spannend |
| MAN 1 | Er waren gigantische kraters van bommen, er kon een auto in rijden zo groot was het We gingen daar dan kijken Bang was ik niet hoor! |
| MAN 2 | Overal waar wat te beleven was, daar ging je op af Ik was bij het station aan het spelen en toen gingen er gewapende mensen van het verzet naar het huis van Frans de Munck, een politieman aan de kant van de Duitsers, en ze haalden hem uit zijn huis Hij liep met z’n handen omhoog en hij kreeg een bord in zijn handen gedrukt met erop: ‘Ik ben Frans de Munck, massamoordenaar’ |
| MAN 1 | Overal waar wat te beleven was, daar ging je op af |
| MAN 2 | En zo moest hij door de stad lopen Met dat bord omhoog Als hij even zakte met zijn handen, kreeg hij een klap met een stok op zijn hand en dan moest ie weer omhoog Zo ging hij de stad door Naar het gerechtsgebouw op de Geestersingel Het was geen man Het was geen vrouw Het was een landverrader |
| MAN 1 | Nee, bang was ik niet |
In 2017 ging de voorstelling ‘Sprokkelhout en prikkeldraad’ in première in Alkmaar (regie: Hanneke Vries en Anne Stoop – productiehuis: Artiance). Een voorstelling over verhalen en de straten van Arnhem tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het publiek liep na de stille tocht vanaf het monument op de Harddraverslaan via een theatrale route door de binnenstad van Alkmaar naar het eindpunt in Artiance. Verhalen over de straten van Alkmaar, en nog veel meer verhalen vanuit tien gemeenten in Noord-Holland, blijven bewaard in Regionaal Archief Alkmaar (https://www.regionaalarchiefalkmaar.nl/).