Categorieën

Niemand is thuis

Thema's: Jodenvervolging, Onderduiken, Verdwenen familie

Locatie: Praag, Tsjechië

Door: Isa van Dam

Dit verhaal is van Jan (1934). Zijn moeder was Joods, zijn vader niet. Omdat Jan zelf volgens de nazi-wetten wél Joods was, liep hij gevaar. Daarom probeerde zijn vader met hem naar Turkije te vluchten. Dit mislukte. Na een korte en gewelddadige gevangenschap werd zijn vader gedeporteerd en later ook zijn moeder. Jan, die toen tien was, was twee weken alleen thuis voordat hij door een vriendin van zijn moeder werd opgenomen. Na de oorlog werd Jan psychiater en deed hij vele onderzoeken naar het ontstaan van geweld.

ACTEUR is alleen, zit op de grond en is aan het spelen met knikkers – of doet een andere kinderlijke handeling

ACTEURKoud, alleen, stil
Een klop op de deur
Niet open doen
Nog een klop
Stil houden, verstoppen
Of anders kort en snel:
“Ze zijn er niet
Papa en mama zijn niet thuis”
En snel de deur weer dicht

Koud, alleen, stil
Een boek van papa
Mijn knikkers
Turen uit het raam
Zouden ze terugkomen?
Snel bukken
Niemand mag mij zien
Niemand mag weten dat ik hier ben

Koud, alleen, stil
Papa is niet thuis, mama is niet thuis, ik ben niet thuis
Niemand is thuis
Dit huis is leeg

Koud, alleen, stil
Behalve ’s nachts
Dan hoor ik de klappen
De schoppen
Het geschreeuw
Van toen ik met papa was
Van toen ze ons hadden
Van wat ze toen deden

Ik hoop dat dat ooit weggaat
Ik hoop dat ik nog eens kan slapen
Ik hoop dat papa en mama terugkomen
Ik hoop
Ik hoop
Ik hoop

Koud, alleen, stil
Een klop op de deur
Niet open doen

In januari 2020 speelde de voorstelling ‘We are the memory II (Wij zijn de herinnering II)’ in Praag (regie: Tamara Pomoriški – productiehuis: Post Bellum). De voorstelling speelde in de Nationale Bibliotheek van Tsjechië.