In de oorlog had ik

Thema's: Homoseksualiteit, Identiteit, Roma- en Sintivervolging, Uitsluiting (racisme en discriminatie)

Locatie: Enschede, Nederland

Door: Renée Buys

Dit verhaal gaat over de vele verschillende merktekens die gevangenen in concentratiekampen – en Joden ook zonder gevangen te zitten – moesten dragen. De gele Jodenster is het meest bekend, maar er waren ook driehoeken: rood, groen, blauw, paars, roze, zwart en bruin, en er was de omgekeerde rode driehoek. Elke kleur en vorm betekende iets anders. Stel dat jij toen had geleefd, wat zou jij dan moeten dragen?

PERSONAGESYMRE
LOEWANA
SVENJA
AIMEE
NOA
TARO
LUNA
TYCHO
(dit zijn de jonge makers en spelers van het project)

Deze tekst is geschreven door jongeren, en bestaat dus uit hun verhalen. Gebruik dit als startpunt, maar zet de tekst zeker naar je eigen hand. Begin met jezelf de volgende vraag te stellen: wat voor merkteken had jij ten tijde van de Tweede Wereldoorlog moeten dragen, en waarom? Hoe zou je hiermee omgaan? En wat voor gevolgen zou dit voor jou hebben?

AIMEEIn de oorlog had ik een zwarte driehoek moeten dragen
TYGOIn de oorlog had ik een rode driehoek moeten dragen
LOEWANAIn de oorlog had ik een bruine driehoek moeten dragen
NOAIn de oorlog had ik een zwarte driehoek moeten dragen
YMREIn de oorlog had ik een rode driehoek moeten dragen
TAROIn de oorlog had ik een roze driehoek moeten dragen
LUNAIn de oorlog had ik een zwarte driehoek moeten dragen
SVENJAIn de oorlog had ik…
niks moeten dragen
AIMEEIk ben namelijk best feministisch
en dus in de ogen van de Duitsers ‘asociaal’
Ik zou zeker in een concentratiekamp komen
TYGOOmdat ik wel voor vrijheid van meningsuiting ben
Ik denk niet dat ik zou worden opgepakt
LOEWANAIk ben namelijk een Sinti
Dat is mijn afkomst
NOAIk ben gay, maar misschien had ik dat in die tijd niet geweten,
misschien was ik er nooit achter gekomen
Of misschien later pas…
YMREOmdat ik hoop dat ik in het verzet zou durven te zitten
TAROIk denk dat ik me er heel erg voor zou schamen,
ik denk dat ik het zou proberen te onderdrukken
LUNAOmdat ik op vrouwen val,
maar ik denk niet dat ik zo’n ding gedragen had
SVENJAIk ben niet Joods, ik ben geen Sinti of Roma,
ik ben niet lesbisch en ik ben ook niet ‘asociaal’
AIMEEIk ga echt mijn mening niet opzij zetten
omdat een paar mensen het asociaal vinden
Niet mijn probleem dat ik in mensenrechten geloof
TYGOOmdat ik nog jong ben zou ik niet erg opvallen denk ik
LOEWANAIk denk dat ik mijn driehoek niet zou dragen,
omdat ik het niet zou durven
Straks werd ik opgepakt
NOAAls ik in de oorlog uit de kast was gekomen,
zou ik vluchten, onderduiken,
de driehoeken en paspoorten vernietigen
YMREIk zou mensen willen helpen met onderduiken
Ik zou mensen een fake-ID geven, en kranten, en eten
TAROIk zou mijn driehoek niet dragen
LUNAWant ze kunnen niet aan je zien of je wel of niet gay bent
SVENJAIk denk dat ik het ook niet had gedurfd om in het verzet te gaan
AIMEEIk zou zeker voor mijn mening uitkomen
Als dat mij asociaal maakt, dan is dat maar zo
LOEWANAMijn familie moest onderduiken
Waarschijnlijk moest ik dat dan ook
NOAMijn oma zat in een Jappenkamp
Misschien zat ik dan ook wel in een Jappenkamp
Misschien leefde ik niet eens in Nederland, maar in Nederlands-Indië
YMREIk hoop dat ik het had aangedurfd, maar ik weet het niet zeker
TAROIk zou wel in het verzet gaan want ik zou mezelf willen zijn
LUNADan had mijn leven vijf jaar op pauze gestaan,
maar ik zou wel stiekem met mijn vriendin afspreken
en samen onderduiken als dat moest
SVENJAIn dat beeld, het beeld van de Duitsers,
ben ik eigenlijk gewoon ‘normaal’

Iedereen wordt stil en kijkt naar SVENJA

SVENJAIk kan er toch niks aan doen
dat ik in de ogen van de Duitsers ‘normaal’ ben
Ik kan er toch niks aan doen dat ik blond haar heb en blauwe ogen 
Ik kan er toch niks aan doen dat ik in de Tweede Wereldoorlog waarschijnlijk zou worden gezien als Ariër 
ik kan er toch niks aan doen dat ik ‘normaal’ ben
Ik ben geen Sinti, 
ik ben niet lesbisch, 
ik ben geen feminist, 
ik ben niet asociaal
Daar kan ik toch niks aan doen
Ik ben gewoon eerlijk 
Ik denk niet dat ik het zou durven, in het verzet zitten
Jullie kunnen dat allemaal wel zeggen 
Maar jullie weten het niet hè
Je weet niet wat je doet als het echt oorlog is
Ik denk dat ik gewoon niks zou doen
Ik denk dat ik gewoon mijn leven zou leiden
Zoals de meest Nederlanders dat deden in de oorlog
We zijn niet allemaal Henk van Gelderen

In 2022 ging de voorstelling ‘De Jodensterren van Enschede’ in première in Enschede (regie: Renée Buys – productiehuis: Theatermakerij Enschede) . Een voorstelling vol verhalen over discriminatie, buiten de samenleving worden geplaatst, een stukje stof dat je leven kan veranderen en een Joodse textielfabriek die deze sterren moest maken. De voorstelling werd gespeeld in De Museumfabriek in Enschede.